Cabane d'Arpitetta

Zomervakantie 2009 - 12.07.2009

Extract uit het reisverslag "2009 - Täsch-Zinal"

Omdat het weer vorig jaar niet echt meezat toen papa de wandeling naar cabane d'Arpitetta maakte samen met het hotel, stap hij er dit jaar nog eens in z'n eentje naartoe.

De wandeling begint in Zinal in zuidelijke richting langs de linkeroever van La Navisence. Je kan ook de rechteroever volgen om dan via Pas de Chasseur te klimmen maar dit is ten stelligste af te raden. Het pad is daar door smeltwater uitgesleten en je hebt de kettingen die er zijn aangebracht echt wel nodig waardoor je alle aandacht nodig hebt om zonder kleerscheuren hogerop te geraken in plaats van je wandeling rustig te genieten. Ik neem dus de linkeroever. Het eerste deel is gelijk aan de wandeling naar de grote en kleine Mountet hutten. Het is wat eentonig en de weg stijgt slechts langzaam. Dit verandert als enkele kilometers verder het riviertje oversteekt. Mis je de brug dan kom je aan de cabane du Petit Mountet uit. Eenmaal over het bruggetje splitst de weg zich. Rechts ga je naar cabane du Grand Mountet, maar ik vervolg de weg links en duik daarmee de bossen in. Het is nu een echt bergpad en de zichten zijn vanwege de bomen en struiken eerder beperkt. Het pad is 's morgens ook redelijk vochtig. Dit is wellicht het slechtste stuk uit de wandeling, maar ook daar komt een eind aan. Daarna bereik je het Lac d'Arpitetta. Het meertje is zo mooi gelegen dat het de moeite loont om hier geruime tijd te blijven zitten en te genieten van het wondermooie panorama. Je hebt hier zowel een prachtig zicht op de Weisshorn en de Glacier de Moming als op de Dent Blanche. Alleen al tot hier komen loont de moeite. Ik vervolg evenwel het pad naar de hut dat langs de helling zachtjes stijgt. Vanaf het meertje is het nog ongeveer 500 meter klimmen maar dit gaat redelijk langzaam over een lange afstand en onderweg wordt je beloont met wondermooi zichten op de rotsige, besneeuwde vierduizenders en hun gletsjers. Het is pas in de laatste honderd meter dat je de hut ziet liggen. In tegenstelling tot vorig jaar, is de hut zichtbaar en niet in de mist gehuld.

Ik pick-nick voor het terrasmuurtje van de hut, daar zit ik uit de wind. Ongeveer een half uurtje later keer ik langs dezelfde weg terug. Tijdens de afdaling krijg ik lichte pijn in de linkerknie en stap ik wat trager en voorzichtiger. Rond 15u30 (d.i. ongeveer 7u na vertrek) kom ik terug aan in het hotel. De zichten tijdens de wandeling waren alvast een heel stuk beter dan vorig jaar, maar de blauwe hemel is er bij de start van de wandeling was, is gaandeweg wel verdwenen. Niettemin was het een mooie wandeldag.

Terug naar boven 12.07.2009

Zomervakantie 2008 - 03.08.2008

Extract van het reisverslag "2008 - Fisch-Zinal"

Om 9u vertrekken we vanuit Zinal en stappen we het dal verder in langs de linkeroever van 'La Navisence' (het riviertje dat gevoed wordt door de gletsjers om en rond Zinal en dat te Sierre in de Rhône uitmondt). Het eerste deel van de wandeling is analoog als deze die we de dag ervoor hebben genomen naar cabane du Petit Mountet.

Aan het het eerste bruggetje dat we tegenkomen, houden we links aan en beginnen we een aan toch wel vrij stevige klim. Het doel is Louchelet. Dan hebben we ongeveer 600 m geklommen. Aan het Lac d'Arpitetta rusten we even uit en nemen we een eerste deel van de picknick. Bij mooi weer is het meer een plek waar de Weishorn en Zinalrothorn reflecteren in het water. Vandaag valt dat wat tegen. De wolken hangen vrij laag en onttrekken de toppen en de gletsjer aan het zicht. Dit zal de hele dag zo blijven.

Vanaf Lac d'Arpitetta heb je ook een mooi zicht op het dal dat de Zinal-gletsjer door de jaren heen heeft uitgeschuurd. Aan de voet ervan zie je ook Cabane du Petit Mountet en de weg die we ernaartoe hebben gevolgd de dag voordien. Vanaf Lac d'Arpitetta is het nog een 500 m stijgen om tot aan de cabane te geraken. Het is een stuk dat op zich niet zo lastig is, maar wel lang duurt (zeker als het zicht voor een belangrijk deel wordt ontnomen door het minder goede weer, is het altijd wat eentoniger om te stappen en lijkt alles wat langer te duren). Uiteindelijk ga je er na elke boch naar snakken om de hut in het vizier te krijgen.

Rond 13u komen we aan. Op dat ogenblik hangt er veel mist en is de hut zelfs vanop enkele tietallen meters soms zelfs niet te zien door voorbijwaaiende wolkenslierten. Spijtig, want het panorama zal hier (bij goed weer) zondermeer overweldigend zijn. We eten de rest van onze picknick op in de hut. Bijkomende versterking met een cola en een stuke chocolade is welkom, want de laatste 100 m van de klim wat het toch even doorbijten.

De terugtocht loopt tot aan Lac d'Arpitetta over de zelfde weg als de heentocht. Dan nemen we de weg die ons brengt tot op het punt (de tweede brug over 'La Navisence') waar je het pad kruist om hetzij naar de Cabane du Mountet, hetzij naar Cabane du Petit Mountet te gaan. Wij nemen hier terug het pad naar Zinal.

Terug naar boven 21.03.2010

Enkele foto's

Terug naar boven 04.10.2008